Hayat, kimsenin tam anlamıyla çözemediği bir bilmece. Bazen en doğru bildiklerin yanlış çıkar, bazen de en yanlış sandıkların seni doğru yola götürür. Planlar yaparız, hayaller kurarız ama hayat her zaman kendi bildiğini okur.

Mutluluk bir varış noktası değil, yolun kendisidir. Her şey mükemmel olduğunda değil, eksiklerine rağmen değerli hissettiklerinde gerçekten yaşadığını anlarsın. Zorluklar öğretir, kayıplar güçlendirir, hatalar büyütür. Eninde sonunda geriye dönüp baktığında, yaşadığın anlar ve hissettirdiğin duygular kalır. Öyleyse en azından, gerçekten yaşa.